Klasyfikacja ubytków próchniczych

          Kiedy nie uda się zatrzymać rozwoju procesu próchnicowego w nieinwazyjny sposób, musimy wdrożyć inny sposób leczenia polegający na rozwierceniu i wypełnieniu ubytku. W zależności od tego w jakiej części zęba zlokalizowany jest ubytek proces ten przebiega z różnymi modyfikacjami. Podziału ubytków (5 klas) ze względu na ich lokalizację, dokonał Black prawie 100 lat temu, jego podział jest obecnie najczęściej stosowanym podziałem.


               Klasa I wg Blacka są to ubytki rozpoczynające się w zagłębieniach anatomicznych wszystkich zębów, a więc w bruzdach na powierzchniach zgryzowych zębów bocznych (przedtrzonowych i trzonowych), na powierzchniach językowych zębów przednich (siekaczy i kłów) w okolicy otworu ślepego.

               Klasa II wg Blacka są to ubytki powstałe na powierzchniach stycznych zębów bocznych.


              Klasa III wg Blacka są to ubytki powstałe na powierzchniach stycznych zębów przednich nie obejmujące kąta siecznego.


               Klasa IV wg Blacka są to ubytki powstałe na powierzchniach stycznych zębów przednich obejmujące swym zasięgiem kąt sieczny.


              Klasa V są tu ubytki powstałe na 1/3 przydziąsłowej powierzchni przedsionkowej lub językowej wszystkich zębów.

              Niekiedy wyróżnia się też:

           Klasę VI (wg Blacka) są to wszystkie ubytki poza klasowe, powstające tam gdzie zwykle próchnica nie powstaje np. szczyty guzków czy brzegi sieczne zębów siecznych.

                Co raz częściej można spotkać się  z klasyfikacją Mounta i Hume'a kalsyfikacj próchnicy, która oprócz lokalizacji podaje stopień zaawansowania zmiany. Oznaczenie przyjmują formę dwóch cyfr oddzielonych kropką np. 2.1 , gdzie pierwsza cyfra oznacza miejsce występowania a druga głębokść ubytku . 

 Miejsce:
1 - zagłębienia anatomiczne,
2 - powierzchnie styczne,
3- 1/3 przydziąsłowa korony lub próchnica cementu

Głębokość 
1- próchnica szkliwa i powierzchniowej warstwy zębiny,
2- próchnica sięgająca w głąb zębiny,
3- groźba pęknięcia zęba,
4- ubytek guzka,

        Tak więc użyty wcześniej przykład 2.1 oznacza próchnicę na powierzchni stycznej obejmującą szkliwo i powierzchniową część zębiny.

          Pomimo tego, iż klasyfikacja Blacka został stworzona już bardzo dawno temu i ktoś mógłbym powiedzieć, że jest już przestarzała, pozostaje on najpopularniejszą metodą oznaczenia próchnicy i prawdopodobnie w najbliższym czasie nie ulegnie to zmianie.